Mirjam was 12 jaar toen haar moeder haar iets wilde vertellen over tante Wilma. “Mirjam, haal even dat fotoalbum uit het dressoir, ik moet je iets laten zien,” zei mama Dani. Danielle van der Weert is haar naam, en Mirjam is haar enige dochter. Ze woonden aan de Peu et Contentstraat, dicht bij de creche in 1 van de inhams samen met haar vader Dwight, tante Wilma en een kweekje genaamd Brigitte. Brigitte was de kweek dochter van tante Wilma.
Laat me u 7 jaren terug voeren.
Het is maandag 7 maart 1988 en het was Mirjams 5e jaardag. Het was een gezellige drukte, er was een partybus, er was een goochelaar en er was een spannende film op een hele oude luide projector. Het was een mooi groot feest. Het hoogtepunt van het feest was de onthulling van de taart die Mirjam mocht snijden. Er werd een houten klaptafel in het midden van de feesttent geplaatst en de taart werd naar buiten gebracht door haar vader Dwight. Mirjam glimlachte en was zo nieuwsgierig om te zien hoe haar taart eruit zou zien.
En daar stond het dan, een prachtige taart versierd met kleurrijke bloemen en een grote kaars in de vorm van het cijfer 5. In Mirjam haar ogen was deze taart enorm groot. Tante Wilma stond voor de tafel en bukte om dichter bij de taart te komen en glimlachte naar Mirjam. “En hoe vind je het?” vroeg tante Wilma. “Ik vind het leuk,” zei Mirjam met een blij gezicht. “Ik ga de kaars even voor je aanma…,” zei tante Wilma, of de kaars werd door Dwight aangemaakt. Tante Wilma keek even gauw weer naar Mirjam en begon echt hard te lachen. “Je vader is altijd haantje de voorste he,” zei tante Wilma.
“Kom op kinderen, laten we zingen, A di mi yere yu friyari,” begon Wilma, terwijl Mirjam haar onmiddellijk in zang mee volgde. De kinderen en volwassenen zongen daarna gelijk mee uit volle borst. De kinderen kwamen allemaal rondom de tafel te staan, terwijl de ouderen een paar stappen naar achteren maakten om plaats te maken voor de kinderen. Toen ze eindelijk klaar waren met zingen, zei tante Wilma aan Mirjam om haar kaarsje uit te blazen. Mirjam slaagde erin om het kaarsje in één adem uit te blazen. Mama Dani pakte het mes en hielp Mirjam met het snijden van haar eerste stukje taart. “Dit is voor tante Wilma,” zei Mirjam direct. “Oh Mirjam, wat lief van je,” zei tante Wilma al lachend. Mama Dani pakte het stukje taart en zei tegen Dwight om het binnen te zetten op de eettafel. Het feest verliep voor de rest van de avond heel goed en zat vol verrassingen zoals grabbelton, stoelendans en nog veel meer leuke momenten.
Nadat de meeste kinderen en hun ouders waren vertrokken en haast alles al was opgeruimd, was Mirjam al in bed om van een welverdiende nachtrust te genieten. Mama Dani, Dwight en tante Wilma, kwamen haar nog een goede nachtrust wensen. Alleen tante Wilma bleef nog even achter om haar te vragen hoe ze deze dag vond. “Het was leuk tante Wilma,” zei Mirjam, “heeft mama u taart gegeven?” “Ja, ik heb van mama gehad en gegeten,” zei tante Wilma. “Maar ga lekker slapen Mirjam, morgen is weer een dag, welterusten,” zei Wilma. “Welterusten tante Wilma,” zei Mirjam al gapend. Ze sloot haar ogen en was al gauw in een diepe, droomachtige rust.
De volgende ochtend, na lekker te hebben uitgeslapen, hoorde Mirjam een drukte van jewelste. Toen ze haar slaapkamerdeur openmaakte, liep Brigitte net langs en zei dat de badkamer vrij was om te gaan baden. “Pak je tandenborstel en baddoek, dan kan je alvast onder de douch gaan staan…ik kom zo,” zei Brigitte. Mirjam deed wat Brigitte had gevraagd, maar ging toch even naar de woonkamer om te zien wie allemaal waren gekomen. “Goede morgen Mirjam, lekker geslapen,” vroeg tante Wilma, terwijl ze bezig was met vaat wassen bij de wasbak. “Ja, ik heb lekker geslapen,” zei Mirjam, waarop haar moeder zich gelijk keerde van achter het gasfornuis. “Goede morgen meiske, ben je al gebaad,” vroeg mama Dani. “Ik ga d’r zo baden, tante Danielle,” schreeuwde Brigitte van achteren uit. “Ik ben bezig pannenkoeken te bakken,” zei mama Dani met een glimlach,”als je gebaad bent kom je lekker smullen.”
“Groet mooi dan,” zei een opa die ze lang niet had gezien. Hij zat op het bankstel. Het was opa Albert en andere familieleden die ze gisteren niet had gezien op haar feestje. Oma Heloise was er ook bij. Mirjam werd echt blij van binnen en terwijl ze wuifde naar iedereen, liep ze terug naar de badkamer waar Brigitte al op haar stond te wachten. Het werd toen weer druk met gepraat van die oudjes. Nadat Mirjam een flink bad heeft genomen, afgedroogd en gekleed was, begon Brigitte met het kammen van haar haren.
“Heb je je cadeautjes al opengemaakt, want je hebt veel gehad hoor,” vroeg Brigitte. Mirjam schudde haar hoofd en zei dat ze straks de cadeautjes gaat openmaken. “Tante Wilma zou me een pop geven,” zei Mirjam verheugd. “Ik kom,” zei Brigitte, terwijl ze opstond en de kamer uitliep. Op hetzelfde moment kwam tante Wilma binnen en kwam bij Mirjam zitten. “Ik ga vandaag even iets doen met opa Albert en oma Heloise hoor, ze zijn me komen halen, ik moet ze helpen met iets,” zei tante Wilma, “we vertrekken zometeen.” ‘Okay tante Wilma,” zei Mirjam, “ik ga straks die pop halen.”
Terwijl tante Wilma de kamer uitliep en terug zwaaide, hoorde ze Brigitte haar roepen. “Mir, kom even bij me,” riep Brigitte luid. Als Mirjam de kamer van Brigitte binnenkomt, ziet ze haar zitten met een grote doos op haar schoot, gewikkeld in mooi gebloemd cadeaupapier. “Dit is je cadeau Mirjam,” zei Brigitte, “dit is wat je tante je had beloofd en ze zei me dat ik het aan je moest geven als je erom zou vragen.”
Terwijl Mirjam het cadeaupapier van de doos scheurde, zat Brigitte er ook zo nieuwsgierig bij om te kijken wat in de doos zat. Ze hielp Mirjam met het optillen van het kartonnen dekseltje en daar was het. Een mooie bruine pop in fleurige kleding. Mirjams glimlach en ogen lachten van intense blijdschap toen ze de pop uit de doos haalde. Mirjam omhelsde de pop en zei: “Dit is wat ik altijd wilde.” Terwijl ze de pop zo aan het omhelzen was, viel er een kaartje op de grond. Het was een kaartje met de woorden “Happy Birthday” op de kaft. Brigitte raapte het van de vloer op en maakte het open. Terwijl ze aan het lezen was, vroeg Mirjam wat het was. “Je kan nog niet lezen, dus ga ik het voor je bewaren,” zei Brigitte. “Okay,” zei Mirjam met een lach, terwijl Brigitte snelde uit de kamer met het kaartje.
—
Mirjam was 12 jaar toen haar moeder haar iets wilde vertellen over tante Wilma. “Mirjam, haal even dat fotoalbum uit het dressoir, ik moet je iets laten zien,” zei mama Dani. Mirjam pakte het fotoalbum uit het dressoir en gaf het aan mama Dani. “Kom bij je zitten,” zei mama Dani. Terwijl ze daar zaten, bladerende mana Dani door het fotoalbum en stopte bij een foto. “Weet je wie hier is,” vroeg mama Dani. “Ja, dat zijn oma Heloise en opa Albert en daar op de achtergrond is tante Wilma,” zei Mirjam. Terwijl mama Dani beaamde, bladerde ze door naar de volgende pagina met de foto’s van het feest van toen Mirjam 5 jaartjes jong was. Mirjam bladerde en bladerde door het fotoalbum heen en keek aandachtig naar elke foto. In haar gedachte dwarrelde de vraag waarom zij bepaalde mensen niet op de foto’s zag. Toen kwam de pagina waarop het “Happy Birthday” kaartje was geplakt achter het doorzichtige plastic folie. “Dit is het kaartje van je pop,” zei mama Dani. “Het kaartje dat ik had gekregen van tante Wilma toch,” vroeg Mirjam een beetje vragend.
Daar zat Mirjam eindelijk de woorden van het kaartje te lezen. “Lieve lieve Mirjam, ik wil je bij deze van harte feliciteren met je jaardag en wens je Gods rijkste zegen toe. Geniet van je dag, ondanks dat ik er niet bij zal zijn. Zorg goed voor je pop. Tante houdt zielsveel van je. Tante Wilma, 7 maart 1986.”
Verjaardagsfeest #Cadeau #TanteWilma #Familie #Liefde
Een Spuku Tori Original
Wat was in dit verhaal zo spuku?