Ik ben er nog Soms vraag ik me af of het echt gebeurd is. Of het misschien een droom was die te lang is blijven hangen. Maar elke keer als ik naar mijn handen kijk, weet ik dat het echt was. De littekens zijn vaag, maar ze zijn er. Als sporen van een oorlog die […]
Nagelvreter – Het verhaal van Bryan Meer lezen »
Ik weet niet wat me precies wakker maakte. Misschien was het de hitte – een klamme, plakachtige deken van vocht die zich als een tweede huid aan me had gehecht. Of misschien was het dat gevoel. Dat onzichtbare prikken in je ruggengraat, dat zegt: je bent niet alleen. Het was 03:12 AM. Ik weet
Het Geween aan de Oelemariestraat Meer lezen »
Ik heb dit heel lang voor mezelf gehouden en ik denk dat wij allemaal als familie zwijgen over hetgeen dat was gebeurd. Niet dat we het met elkaar hadden afgesproken om hier nooit mee de buitenwereld te betreden, het was volgens mijn zeggen een ongeschreven regel waar we ons allemaal aan probeerden te houden. Want
De Dorst van de Doden Meer lezen »
Introductie Goedendag, lieve lezers. Mijn naam is Roos en ik wil graag mijn verhaal met jullie delen. Dit verhaal speelt zich af in het jaar 2018, toen ik in het ziekenhuis lag voor een niersteen-kijkoperatie. De Eerste Dag De eerste dag verliep zonder problemen (in de ochtend). Maar ’s avonds moest ik naar het toilet.
Een Nacht vol Onrust: Mijn Ervaringen in het Ziekenhuis Meer lezen »
Ik woon nu al zeker 5 jaar op het adres van de woning die mijn man en ik hebben gehuurd van een makelaarsbureau. Ik heet Eugenia en ben moeder van 2 kinderen. Ik zal de straatnaam niet noemen vanwege privacyredenen. ‘Mi no wan kon in probleem nanga den f’siti f’mi’ (ik wil geen problemen met
De Bezeten Woning: Een Surinaamse Strijd Tegen Het Onzichtbare Meer lezen »
Ik weet niet veel over de geschiedenis van een bekend gebouw in Suriname, maar ik weet wel dat het er spookt. Soms brengen bepaalde plaatsen ongeluk en pech op het geestelijke vlak. Soms is het duidelijk dat bepaalde dingen in het leven, en misschien zelfs op je werk, niet gaan zoals jij dat zou willen.
Spookachtige Bekentenissen: Mijn Modewinkelervaring in een Oud Gebouw in Suriname Meer lezen »
Mijn man en ik hadden besloten om ons eigen pad te bewandelen na ons huwelijk, ook al was ons eigen huis nog niet volledig afgebouwd. Het zou nog zeker twee jaar duren voordat ons eigen huis helemaal klaar was. Je weet hoe het is om bij je schoonouders te wonen, niet altijd even prettig, hoewel
De Mysterieuze Dwalingen van Beniespark Meer lezen »
Ik stond bij de wasbak mijn tanden te poetsen toen de deur van de badruimte opeens openging. “Wat is dit nou?”, dacht ik in mezelf. Ik ben iemand die niet gemakkelijk bang wordt van paranormale dingen. “Deze dingen zullen me toch geen kwaad doen, waarom zou ik dan angstig moeten worden van ze,” zei ik
Gevangen in het Onzichtbare: Een Strijd tegen het Paranormale Meer lezen »
We waren thuis gezellig aan het barbecueën toen mijn oom plotseling voorstelde om buiten de stad te overnachten. Hij was een vasthoudend persoon, vooral na een paar drankjes. Hij stond erop dat we nog diezelfde avond de stad uit zouden gaan, hoewel het al half één ’s nachts was. Welk oord zou op dat tijdstip
Een Onheilspellende Nacht bij Colakreek: Een Verhaal van Mysterie en Angst Meer lezen »
In 2006, te midden van de mysterieuze Brownsberg, ontspon zich een verhaal dat diep doordrong in de onbekende regionen van het bovennatuurlijke. Het was een excursie die mijn vader voor ons had georganiseerd, en ja, hij was ook onze docent. De ochtend van onze tocht brak aan met stortregens terwijl we om 6:30 uur vertrokken.
Schaduwen van de Brownsberg: Een Excursiereis in 2006 Meer lezen »
Een jaar of 5 geleden raakten we betrokken bij een onderzoek met als doel het opzetten van een transmissielijn die diagonaal aan twee wegen moest worden verbonden. Maar tussen de wegen bevond zich natuurlijk een groot stuk bos. We vormden een team van 7 man, elk met zijn specialiteit en eigen onderzoek naar bodemgesteldheid, flora
Ontmoeting met Bosgeesten: Een Onderzoeksexpeditie Onthult Oerwoudmysteries Meer lezen »
Mijn verhaal speelt zich af ongeveer 24 jaartjes geleden. Ik was toen 16 jaar en had een vaste route naar huis. Omdat mijn huis een beetje verafgelegen in Charlesburg zit, Mispellaan, vond ik het lopen in de Spathodelaan het beste omdat er genoeg schaduw is. Velen zullen de naam niet kennen, maar als ik zeg
Onverklaarbare Ontmoetingen in de Duistere Straten van Charlesburg Meer lezen »
