#SpukuTorie 632015 Original Story: Voor mijn 18-jarige leeftijd kan ik best wel zeggen dat ik vaker ‘onverklaarbare dingen’ heb meegemaakt. Maar dit is me goed bijgebleven, omdat het ongeveer een jaar terug is gebeurd en ik niet de enige was die het heeft meegemaakt…dus ik ben niet gek! Ik kom uit een familie die graag buiten de stad gaat. We hebben op vele plekken gelogeerd en de paasvakantie naderde dus we waren weer een weekendje aan het plannen. We hebben met z’n allen voor Republiek gekozen en m’n vader heeft via een boekingsbureau een huisje voor een weekend kunnen huren. Het huis op La ‘Retraite!
We verheugden ons allemaal erop. Ik denk dat dit ook de rede is waarom niemand iets heeft gezegd over de vreemde dingen die zij hebben meegemaakt totdat we terug waren in de stad, alleen om de sfeer niet te ‘verpesten’ en de kleintjes niet bang te maken. We zijn een vrijdagmiddag vertrokken vanuit de stad met ongeveer 25 man waaronder ook kinderen. We zijn onderweg naar Republiek bij vele winkels gestopt en hebben lekkers gekocht. Bij het betalen heb ik genoeg muntjes als kleingeld terug gehad die ik in mijn portemonnee stopte. Op de plek aangekomen zag het erf er een beetje erg uit. De beheerster stond op het erf op ons te wachten en nu dat ik terug denk deed ze een beetje haastig en leek ze bang.
Het eerste dat ik opmerkte toen ik het huis binnenstapte was een zwarte gedaante van de ene naar de andere kamer gaat. En het huis rook muf. Maar ja, ik dacht van: “dit moet gewoon een idee van me zijn geweest”. Het was een hoge neuten en bij het reserveren van het huis is er ons gezegd dat we ook gebruik konden maken van de kamer boven. Beneden waren er 2 kamers. Nadat we een kijkje boven hadden genomen hebben we besloten allemaal beneden te slapen. We zijn samen naar boven geweest om te kijken hoe daar eruitzag en de deur ging ten eerste moeilijk open. De kamer was niet gemeubileerd en er lagen overal planken en er was een “djarusu sturu” in de hoek. En ik had het idee dat er iemand vanuit de kamer naar ons stond te kijken. Ik zei toen direct: “kom laten we naar beneden gaan” en m’n neefje van 8 zei toen: “maar tantie, kijk een vrouw daar zitten”. Alle kinderen schreeuwden en renden naar beneden. Ik hield me rustig en liep de trap af, maar ik voelde alsof iets achter me was. Tegen klokslag 6 uur in de vooravond, kwam er een brandende geur van boven. We hebben overal rondgekeken maar zagen niets. Mn neef heeft bij het binnenkomen van het huis een stijve nek en gespannen schouders gehad en wilde die avond terug. Er is toen laat in de avond een groep van 10 man vertrokken. De eerste avond zijn we laat gaan slapen en hebben ook nog rustig kunnen slapen.
Zover ik weet, was het een privéterrein en waren wij alleen op de plek. Maar de volgende ochtend maakte m’n broertje een vreemde opmerking: “Hey wat doen al die mensen bij de kreek, het lijkt zo druk daar’, zei hij. We keken hem vragend aan want er was niemand langs de kreek, maar vreemd genoeg schonk niemand er verder aandacht aan. Ondanks m’n moeder het huis steeds schoonmaakte werd het constant vuil en kon je overal op de grond 1 centjes vinden. Al raapte je het op, op een of andere manier was hij weer op de grond. Het was zaterdagavond, toen ik zeker wist dat we niet alleen daar waren. Het was ongeveer half 8 in de avond, ik zat buiten toen ik een drukte van spelende kinderen uit een van de kamers hoorde. Ik ging naar binnen om te vragen als het wat rustiger kon, maar tot mijn verbazing waren de kinderen niet in de kamer maar lagen ze allemaal aandachtig naar een film te kijken in de woonkamer. Het was tegen 10uur toen me zus en ik besloten iets leuks met de kinderen te doen. We hebben samen gezongen, verschillende spelletjes gespeeld toen er tussen m’n zus en ik nog ‘iemand’ kwam zitten. Ik schonk er geen aandacht aan en stond op om drinken te halen. Ik heb de koelkast deur dicht gemaakt en toen ik weer zat zwaaide de koelkastdeur ineens open. Om eenieder gerust te stellen zei ik dat de vloer zeker ongelijk is en de kast daardoor schuin zit. De kinderen zijn daarna rustig gaan slapen. Tegen 3 uur in de ochtend, werd ik wakker van de heren die als laatste op waren en die nu pas zouden gaan slapen. Ik weet dat we geen glazen flessen hebben meegenomen dus we konden onmogelijk een dop van zo’n fles bij ons hebben. Maar, van de kamer boven schoot plotseling zo’n Parbo-bier dop naar beneden met een snelheid en viel naast de koelkast. M’n zus, haar vriend en ik stonden er versteld van en wisten dat er iets niet goed was. En toch raakten we niet in paniek. M’n zus en haar vriend hebben in de woonkamer geslapen. M’n zus sliep op de bank en haar arm hing op de grond. Ze vertelde me de volgende ochtend toen ze weer wakker werd, wat ze zag en voelde: Haar arm werd ineens lam. Haar ogen konden niet open en om haar heen waren er heel veel kinderen, een moeder en een vader’ die aan haar arm trokken. Allemaal kleine korte dingen.” Haar arm deed haar verschrikkelijk pijn.
Die dag was ons laatste dag daar toen ik het regelement doornam, heeft een van de punten mijn aandacht gehad: 1. Als de gasten zijn vertrokken de gordijnen en de bedden spuiten met Florida water. Dat vond ik vreemd. Er was een kast aan de kant van de trap die niemand heeft opengemaakt gedurende de dagen dat we daar waren en ik vond het nodig om het de laatste dag open te doen. Er stond een hele collectie van florida water, pompea en 7 geesten in de kast. Ik deed de kast weer dicht en direct daarna rook ik een sterke geur. Het rook naar bloed, oud bloed. M’n zus vond dat een van de meisjes ziek was geworden van die geur. Maar ik vond vreemd dat de geur van het bloed mij achtervolgde. We zijn die zondag eerder vertrokken dan gepland. Voor ons vertrek speelde mijn nichtje van 2 op het erf en ze rende ineens heel hard naar me toe, alsof ze geschrokken was. Ik zag de angst in haar ogen. Ik vroeg haar wat er was maar ze kon niets zeggen. We zijn toen meteen vertrokken. De beheerster is de sleutel komen afhalen en heeft het huis niet gecheckt maar is wel heel snel verdwenen. De volgende dag op een familiefeestje waren we allemaal aanwezig en toen kwam alles naar buiten. Iedereen heeft verteld wat ze hebben meegemaakt. De muntjes die ik 3 dagen terug in m’n portemonnee had gestopt waren verdwenen. Mijn tante en vader hebben meer dan SRD100,- uit hun portemonnee verloren. Mn vader heeft contact opgenomen met het boekingsbureau en in eerste instantie ontkenden ze dat ze eerder van dit geval hebben gehoord. Ik vertelde een vriendin van me over dit geval en ze schrok zich dood… ‘meisje dat huis op la ‘retraite. T is het huis van m’n groottante en jullie hebben geluk dat er niets ergers is gebeurd!’, zei ze. Een paar maanden daarna zat ik op bijles toen m’n bijles-juf vreemde verhalen vertelde en toen vertelde ze precies ditzelfde verhaal. Precies hetzelfde had ze meegemaakt. Ik weet tot de dag van vandaag niet wat er precies aan de hand is met dat huis. Maar 1 ding weet ik zeker: “Wij gaan niet nog een keer naar het huis op La ‘Retraite!!”
“Ingezonden”