De Nare Ervaring

#SpukuTorie 1732016 Als klein meisje groeide ik op in 1 van de ‘zogenaamde’ nette buurten van Suriname in een huis op neuten. Mijn verhaal speelde zich af ongeveer 12 jaren terug en zo nu en dan ervaar ik nog steeds wat narigheid om het gebeuren. Ik wil alvast hierbij vertellen dat ik opgegroeid ben met een ‘zogenaamd’ Islamitische geloofsovertuiging. Ik benadruk het woordje ‘zogenaamd’, omdat mijn ouders zich nooit volledige hebben overgegeven aan het geloof met al haar regels en wetten. De “Sadjen” werd elke donderdag gedaan om de voorouders eten en drinken te geven. Er ging geen dag voorbij dat dit niet werd gedaan totdat het er slecht aan toe ging binnenshuis in relationele sferen.

Het was op een middag toen mijn vader thuis aankwam en bij zich een mini Coca-Cola flesje had waar een vloeistof in zat gemengd met kruiden. Ik kon duidelijk zien dat het geen Coca-Cola was. Ik zat in de woonkamer toen hij naar binnen liep met de fles. Hij liep toen regelrecht naar de keuken waar mijn moeder bezig was met koken en bracht haar naar de kamer om van de fles te drinken. Ik was te jong om het te kunnen begrijpen en het was niet gewoon dat je als jong kind vragen te stellen die jou in principe niet aangaan. Maar vanaf die dag kreeg ik vreemde visioenen wanneer ik in een sluimer ging. Ze varieerden van inhoudt en ik zal een paar van ze omschrijven. Ik zag mijn voeten opeens rennen door een donker pad en aan weerszijden zag ik graven. Als ik zo aan het rennen ben voel ik opeens geen grond meer onder mijn voeten en val ik in een diepzwart gat. Een andere keer merkte ik op dat ik rende omdat er mensen achter mij aanzaten. Hoe harder ik rende om van ze weg te komen, des te langzamer ik vooruitkwam. Dit bleef zich bijna dagelijks herhalen totdat ik door 1 van de mensen wordt vastgegrepen bij mijn schouders. Ik probeerde uit hun greep te komen door te vechten, maar het leek een gevecht zonder winnaar. Elke keer als ik dacht uit de greep te komen, gingen mijn ogen open. Soms was ik op het bed, maar meestal lag ik op de vloer, of was ik op het erf buiten. Toen ik merkte dat ik voor de tweede maal op het erf staande wakker werd, wist ik dat ik slaapwandelde. Ik begon toen te twijfelen of het niet gewoon nare dromen waren. Maar het vreemde van alles is dit…zodra ik mijn ogen opendeed rook mijn hele lichaam naar Floridawater. Ik vertelde mijn ouders erover, maar ze hadden nooit een luisterend oor voor mij en geloofden mij notabene ook niet.

Jaren verstreken en ik werd ouder. Mijn vader was ondertussen een ‘rolling-stone’ geworden en ging vreemd met verschillende vrouwen. Mijn moeder was er natuurlijk van op de hoogte maar bleef stil en accepteerde het gedrag van mijn vader. Ze had de pijn zoveel jaren zitten opkroppen dat ze op een dag helemaal uit haar doen was en probeerde zelfmoord te plegen…samen met mij. Ik kan me herinneren dat we in de wagen zaten en ze opeens plankgas gaf. Haar ogen waren star en haar hele lichaam was stijf. In een ijzeren greep hield ze het stuurvast. Ik probeerde uit alle macht het stuur over te nemen, gelukkig kon ik al rijden, en manoeuvreerde op een snelheid van boven de 140 kilometer per uur de auto zo veilig als mogelijk. Ik weet niet of mijn moeder bezeten was. Ik gilde het uit in de auto om te stoppen. Ik zag de dood al voor mijn ogen komen. Ik gilde en huilde zo hard totdat ze plotseling bij kwam en op het rempedaal trapte. Ik zag de schrik in haar ogen toen ze eindelijk op een veilige plek had geparkeerd. Opeens werd haar lichaam spastisch stijf en begon ze toen hevig te beven. Ik pakte haar telefoon uit haar tas en belde mijn vader op om ons te komen ophalen. Mijn vader verscheen binnen een half uur en bracht ons toen naar huis. Ze hadden het nadien weer goed gemaakt en mijn moeder stelde al haar vertrouwen weer op hem.

Jaren verstreken en dit gebeurde 4 jaren geleden. Het was 2012, half 8 in de ochtend, als mijn moeder en ik mijn vader betrapten bij een andere vrouw thuis. We waren er naartoe gegaan omdat we wat vooronderzoek hadden gedaan en achter het adres waren gekomen. We deden dat vooronderzoek omdat mijn vader zo plotseling, bijna elke dag, tegen 2 uur in de ochtend thuiskwam. Hij bleef erbij dat hij moest overwerken en dat hij daarom zo laat thuiskwam. We hadden hem op heterdaad betrapt. En desondanks mijn moeder dit met eigen ogen heeft moeten ondervinden, overtuigde mijn vader haar dat hij niets meer daar te zoeken had en niets meer met die vrouw te maken wilde hebben. Ze hadden het toen weer goedgemaakt.

2 Maanden gingen voorbij na het voorval met de buitenvrouw en wij verhuisden naar onze eigen woning. In het begin ging alles zo een beetje stroef. Het huis was nog niet helemaal afgebouwd en konden we ook niet echt leven als toen we in het ander huis woonden. Mijn moeder kreeg steeds de blaam van mijn vader dat zij haar best niet deed als zijn vrouw. We hadden het zwaar. We hadden weinig geld en met het beetje dat mijn moeder van hem kreeg deed ze haar uiterste best om het hem gemakkelijk en aangenaam te maken. Op een dag was er niets te eten dan alleen rijst met ei. Hij begon weer mijn moeder de schuld te geven van alles en uit ontevredenheid en boosheid over mijn vader pakte ze het bord en smeet het tegen de wand. Mijn moeder was het al zat, maar het bleek ook laat te zijn. Haar gezondheid ging drastisch achteruit en zo ook mijn studie. Door de stress in huis kon ik me niet concentreren op school en gingen mijn cijfers achteruit. Toen ik niet slaagde van het vierde mulo werd ik daarvoor vies en vuil uitgescholden door mijn vader. Ik was niet geslaagd van de vierde mulo en ik werd daarvoor vies en vuil uitgescholden door mijn vader. Ik was nog nooit blijven zitten en dacht echt dat de schuld bij mij lag. Het enige wat ik die dag kon doen was huilen in mijn kamer.  Mijn vader ging uit boosheid de volgende ochtend uit huis en kwam vanaf dien niet meer thuis. Na onderzoek te hebben gedaan met mijn moeder bleek dat hij bij die vrouw was gaan inwonen. Hij liet ons in de steek zonder stroom, zonder water, zonder plafond en zonder matras. Mijn moeder en ik sliepen op triplexhout op grove vloer. Zo moesten wij doorbijten. Ik adviseerde mijn moeder om een echtscheiding aan te vragen, want het kon niet zo door gaan. Ze maakte een aanstalten om aan het scheidingsproces te beginnen.

In een jaar gebeurde er veel. Mijn moeder zorgde voor alles en beetjes bij beetjes konden we alle nutsvoorzieningen aansluiten. Ik slaagde tevens ook zonder de stress van mijn vader. Alles verliep rustig tot ik op een avond bezig was te skypen met een goede vriend van mij. Het keukenlicht had ik uitgedaan voordat ik zou beginnen met skypen en liep met mijn laptop naar de woonkamer. Toen we zo aan het skypen waren, en ik keek naar de achtergrond op het scherm van mijn laptop, zag ik dat plotseling het licht van de keuken aanstond. Ik fronste even mijn wenkbrauwen en dacht dat ik me misschien verbeelde. Ik weet dat het licht uit was en ik had het zelf uitgedaan. Ik keek om voor alle zekerheid en zag dat het licht nog steeds uit was in werkelijkheid. Ik keek weer naar het scherm en zag dat het nog steeds aan was. Op een gegeven moment zag ik op het scherm een gedaante precies gelijkend het lichaamspostuur van mijn moeder lopen naar de wasbak. Ik keek direct om. Er was niemand daar en het licht was nog steeds uit. Ik vroeg mijn vriend of die eventueel iemand zou hebben zien langslopen achter mij, maar die had niets daarvan opgemerkt. Ik vroeg om even aan te houden zodat ik me ervan kan vergewissen dat het mijn moeder was. Ik liep toen naar haar slaapkamerdeur en klopte even aan. Ze werd wakker en ik vroeg haar of ze daarnet in de keuken was. Haar antwoord was ‘nee’. Ik wilde teruglopen naar de woonkamer, maar iets in me zei om te blijven staan. Ik weet niet waarom, maar ik bleef toen staan en gaf mijn ogen goed de kost in het donker richting de wasbak. Ik bleef naar de wasbak kijken tot er opeens een windvlaag voor mijn ogen kwam geblazen. Ik knipperde even met mijn ogen. Ik maakt het keukenlicht aan en liep direct naar de woonkamer om mijn goede vriend te zeggen dat ik ging ‘slapen’. Toen ik op het scherm keek, zag ik dat de lamp van de keuken uit was. We groetten mekaar en gingen toen offline. Als ik me niet vergis, gebeurde dit op een donderdagavond.

Weken gingen voorbij en mijn vader kwam plotseling een donderdagavond thuis. Dit kon hij doen, omdat er nog geen echtscheidingspapieren waren getekend. Hij kwam tegen half 12 in de nacht thuis en maakte letterlijk alle lichten uit en “klentengan” muziek werd luid opgezet. Hij nam plaats in het midden van het bankstel en sloeg het ritme tegen het houten gedeelte terwijl zijn nek pijnlijk van links naar rechts draaide. Ik rende gelijk mijn moeders kamer binnen en begonnen te bidden. Klokslag 12 uur werd alles stil. We gingen voorzichtig de kamer uit en konden hem nergens vinden. Hij was weg. Mijn moeder maakte alle lichten in het huis aan, maar mijn gevoel zei me dat er iets mis is met het huis. Het huis voelde niet goed aan. Vanaf die avond herhaalde die visioenen zich weer terwijl mijn gezondheid ook achteruitging. Iets bleef ons beiden ziek maken en ziek houden. Ik had nadien een relatie met mijn vriend, nu ex. Hij kwam in huis wonen, omdat er geen manspersoon was in huis. Ik voelde mij steeds weer niet lekker en mijn ex-vriend wilde niets te maken hebben met paranormale activiteiten. Hij geloofde er trouwens ook niet in. Op een dag had me moeder besloten mensen van de moskee te vragen om te kijken of er iets aan de hand was met ons huis. Ik smeekte mijn ex-vriend om te blijven ingeval er iets met me mocht gebeuren. Er waren in totaal 3 mannen waarvan 2 van de moskee zijn en een vrouw van de moskee.

Zij plaatsen headphones voor ons en draaiden gebeden op. Ik weet niet hoe, maar mijn lichaam verstijfde plotseling toen ze het volume luider zetten. Het leek alsof ik zweefde en mezelf niet terug kon vinden in mijn lichaam. Ik had mijn ogen gesloten, omdat ik bang werd van hetgeen er met me gebeurde. Ik hoorde de mensen toen vragen stellen: “Wat is je naam?”. Ik kon antwoord op die vraag geven en noemde mijn naam op. Plotseling viel mijn lichaam slap op de bank. Ik maakte mijn ogen open en merkte op dat mijn moeder onrustig werd. Ze begon woelig te bewegen terwijl haar ogen gesloten waren. Haar gezichtsuitdrukking veranderde zodanig dat ik haar bijna niet herkende. Ze stond op en begon te lopen door het huis met gesloten uit. Ze ging opeens de kamer binnen en deed alsof ze rondkeek met gesloten ogen. De andere mensen trokken haar terug naar de woonkamer om brachten haar met veel moeite op de bank terug. Er was iemand in mijn moeder. De vrouw van de moskee vroeg aan de geest wie het was en vanwaar het kwam. Het wilde geen antwoord geven en begon oorverdovend luid te gillen. Ze zetten het volume luider en op een gegeven moment begon mijn moeder haar lichaam te schudden en te beven. Mijn ex-vriend en de 2 mannen van de moskee hielden haar gedrukt tegen het bankstel. “Wie heeft je gestuurd naar hier”, vroeg de vrouw aan de geest. Hij wilde niet praten en toen noemde de vrouw van de moskee mijn vadersnaam. Mijn moeder schudde haar hoofd van ‘ja’. De vrouw begon toen getallen op de noemen en de geest in mijn moeder reageerde op het getal 8. Ze koppelde het met dagen, weken, maanden en jaren en op het laatste kregen we weer een positief teken. De vrouw commandeerde toen de geest om het lichaam van mijn moeder te verlaten en dat het terug moet gaan vanwaar het vandaan was gekomen. Het weigerde mijn moeder te verlaten, maar opeens strekte haar been zich de lucht in. Haar voet vervormde bijna tot hand waarbij haar grote duim zich bijna net een wijsvinger uitstrekte. Het verliet mijn moeder en ze viel slap neer en werd opeens wakker. Ze wist niet wat er gebeurd was.

Nu, na 4 jaren, zijn mijn ouders hertrouwd. Tijdens het huwelijk raakte een familielid continu in een trans en bleef zeggen dat er een geest of slang voor mijn deur staat te wachten om naar binnen te gaan. “Voor mij?”, dacht ik. Nu brengen ze het naar mij. Die dag, toen we thuis aankwamen, geloof het of niet…er zat een Daguwe-sneki voor mijn kamerdeur. We weten niet hoe het naar binnen was gekomen, maar het was daar. Ik weet niet wat het te beteken heeft, maar we hebben het beest weer naar buiten gebracht. Ik weet niet of het positief of negatief is…maar ik wil graag meer weten hierover.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven