#SpukuTorie 942015 Ik werk nu in een kleine bar, maar voordat ik echt begon met werken als professionele bartender, startte ik als bartender in 1 van Suriname ’s bekendste discotheken. Mijn moeder was er niet blij mee, maar dit werk is mijn passie en ik doe het graag. Ik leerde heel veel mensen kennen en op een gegeven moment ken je je vaste klanten die de disco komen bezoeken. Het zijn vaak genoeg dezelfde gezichten, dezelfde type drankjes die elk individu besteld en daarop speelde ik altijd in als ze bij de bar kwamen. Ik kende mijn klanten soms bij hun namen, maar vaker bij hun drankjes. Als er een nieuw persoon in de disco komt, valt dat mij ook direct op.
Het begon allemaal op een drukke zaterdagnacht. Ik was bezig met het aanzuiveren van de flessen drank op de rekken, toen ik een leuke dame zag zitten bij de bar. Ik zag haar via de grote spiegelwand. (De wand heeft juist die bedoeling…om te zien wie aan de bar komt zitten als je druk bezig bent met je rug gekeerd naar de klanten) Ik zag dat geen van de andere collega’s haar hadden opgemerkt, dus haalde ik nog snel de flessen uit de doos en plaatste ze op de rek. Ik keek toen weer in de spiegel, maar ze zat niet meer op de stoel. “Okay…ze was zeker ongeduldig en kon niet wachten”, dacht ik in mezelf. Ik vroeg nog aan mijn collega JP of hij die dame had zien zitten, maar hij heeft geen enkele nieuwe klant zien komen naar de bar. “Opletten mi man…want a s’ma gwe”, zei ik aan hem. Ik had het gezicht zo een beetje onthouden en begon te kijken door de dansende menigte heen of ik haar zou zien. Maar ze was nergens te bespeuren. Die ochtend toen JP en ik de enigen waren in de disco –het was half 5- waren we bezig met opruimen toen we opeens 1 van de toiletten hoorden doorspoelen. “Is er nog iemand binnen?”, vroeg hij me met een geschrokken blik. “Ik weet niet…go tjek noh”, zei ik. We liepen naar de toiletten ruimte en namen een kijkje bij het herentoilet en later hebben we alle deuren 1 voor 1 geopend bij het damestoilet. Er was niemand. We liepen weer naar de bar en begonnen met het afwassen toen opeens de automatische handblower de stilte abrupt verbrak. Ik was zo geschrokken dat een glas uit mijn hand glipte en kapotsloeg op de vloer. “Man…je bent langer dan ik hier…what’s up with this shit”, fluisterde ik naar JP. “Het is niets man…gewoon een malfunctioning handdryer”, zei hij lachend. Voor de rest van de ochtend waren er geen vreemde geluiden of dingen gebeurd en hebben we dus afgesloten en zijn naar huis gegaan. De volgende opening zou de komende vrijdag zijn.
Ik had me de hele week een beetje aan gestoord, omdat ik het niet tot me kon laten doordringen dat al die dingen van de afgelopen zaterdag, als normaal worden bestempeld door mijn collega. Het was nu vrijdag en we waren tegen half 6 al bezig met de voorbereidingen. IJs, lemmetjes snijden, drank inventariseren. Ik was dus bezig met het afmeten van de drank die hingen aan de shot-units toen ik in de spiegel een dame zag dansen op de dansvloer. Ik begon kippenvel te krijgen en wilde me niet omkeren om te kijken of er werkelijk iemand op de dansvloer stond. “Yo JP…zie je iemand op de dansvloer”, vroeg ik hem. “Nope man…boi man wat is er met je…je ziet ze vliegen noh”, zei hij. Ik liet niet merken dat ik bang was, dus lachte ik gewoon en zei dat het een grap was. “Mi ben wan sji if yu bo frede”, zei ik lachend. Ik ging gewoon door met mijn werk en keek niet richting de dansvloer. Zo zoetjes aan kwamen de mensen 1 voor 1 de disco binnen, terwijl de Jerry goede muziek zat te pompen door de speakers. De avond verliep verder goed en ik mag zeggen dat ik niets vreemd heb opgemerkt gedurende mijn tijd achter de bar. Toen het eindelijk sluitingstijd was en iedereen was vertrokken, waren wij weer alleen in de bar bezig met de opruimingswerkzaamheden. We waren de ruimte aan het afkammen voor glazen en flessen toen we iets hoorden vallen achter de bar. We keken elkaar even aan en toen begon JP te lachen. “Je weet nu al dat het spookt hier toch…die dingen doen geen mensen kwaad…if yu no moeilijk den, den no moeilijk yu tu”, zei hij. Ik stond versteld van hoe deze kerel gewoon tussen deze dingen kon blijven werken. Deze man had zenuwen van staal. Toen ik terug achter de bar was, zag ik inderdaad een shotglas op de vloer liggen. Toen ik het zou oppikken, zag ik een rond licht onder de bar verdwijnen. Ik stond op het punt achteruit te springen, maar nam alle moed op en pakte het glaasje gewoon van de vloer. In mijn hoofd bleef ik zeggen dat het een lichtkever moet zijn geweest. Ik deed nu al mijn werk met de grootste snelheid die ik in me had om snel uit die plek te gaan. Op een gegeven moment toen we klaar waren met alles, stonden we op de trap en JP sloot de deur achter zich dicht. Ik begon de trap af te lopen toen ik halverwege stopte en luisterde naar de voetstappen die de trap opkwamen. Ik weet niet hoe ik beneden ben aangekomen, maar ik ben de trap afgerend met overslaan van 5 treden. JP kwam ook naar beneden gerend en klopte me op de schouder…”man ik moet je wat zeggen, maar schrik niet…is gewoon zodat je het weet”.
“Die dame die je zag was een vaste klant van ons…ik zeg was omdat ze overleden is bij een zwaar verkeersongeluk…voor het laatst was ze hier in dit gebouw en zie je die hoek daar”, terwijl hij wees naar de hoek bij het fastfood restaurant. “Na dape a san psa…en volgens mij weet ze niet eens wat er is gebeurd want ze was opslag dood en is dus teruggekomen naar hier”, zei hij. JP kon zich nog herinneren dat ze voor het laatst nog naar de toiletruimte ging alvorens ze vertrok uit de disco. “Dat ze de geluiden maakt en dingen omver gooit is nog niks mi man…soms zijn er mensen die drankjes komen bestellen voor een dame en dan keren ze terug naar de bar en vragen of we de dame hebben gezien in haar zwarte jurk”, voegde hij eraan toe. De eigenaar is op de hoogte van dit geval en de dingen die gebeuren bij sluitingstijd, maar hij had ook al geprobeerd om haar weg te halen, maar blijkbaar schijnt het niet te lukken. Ik heb zelfs niet langer dan 5 maanden daar gewerkt en vond het meer dan genoeg. Waarom heb ik mijn ontslag ingediend? Omdat ik heb meegemaakt dat een klant boos terugkwam bij de bar na een drankje te hebben gekocht…hij was zo boos dat hij al scheldende is vertrokken uit het gebouw…niet lang daarna hoorden we een harde slip en een slag…hij is overleden.
Blijkbaar krioelt het van de geesten in betreffende discotheek. Be careful people….be careful.