#SpukuTorie 1052015 Wanneer het eindelijk zo ver was, konden mijn ex-vrouw en ik scheiden van elkaar. De relatie was zodanig aan het verergeren en er lag niets anders te doen dan te scheiden. We hebben ons huis verkocht en de inboedel verdeeld. Mijn naam is Henry en dit is mijn verhaal. Gedurende de scheidingsperiode zocht ik alvast naar een nieuw huis om in te wonen. Het maakte voor mij niet uit of het een klein appartement zou zijn of gewoon een huurwoning. Een advertentie in de krant maakte dat ik had gevonden waar ik 5 jaren lang in had gewoond. Het waren niet alle 5 leuke jaren als ik dat zo moet zeggen. Vanaf ik mijn voet zette begonnen zich dingen te manifesteren en met behulp van een medium, kwam er een duister verleden aan het licht.
Het huis was half gemeubileerd en gelukkig had ik de nodige inboedel wel kunnen krijgen bij de scheiding. De resterende spullen die ik nodig had zou ik bij beetjes maat inkopen. Ik werk als fulltimer in een groot bekend Mijnbouw Bedrijf in Suriname. Maar om terug te komen op mijn eerste dag in het huis. Het was een flatwoning met 3 slaapkamers, een ruim erf en de straat was blijkbaar niet zo lang geleden geasfalteerd. Mijn broer, die een kleine vrachtwagen bezat, hielp mij met de verhuizing. We waren nu bezig met het uitladen van de zware spullen en later de iets lichtere. Ik bracht mijn tuingereedschap naar binnen waaronder een harken, schoffels en schoppen en plaatste die in de woonkamer waar wij de meeste spullen hebben neergezet. Ik zette ze staande in een hoek en als ik naar buiten loop hoor ik ze vallen. Ik liep door naar de vrachtwagen om weer wat spullen uit te halen en als ik naar binnen kom, zag ik dat 4 van de houten stelen en tweeën waren gebroken. Mijn broer kwam naar binnen en zei dat het waardeloos materiaal hout is. “Hoe lang heb je dat gereedschap al?”, vroeg hij. Ik had ze zeker langer dan 2 jaren, maar ik kon niet door mijn hoofd dat de dikke houten stelen door 1 val in tweeën braken. Dan maar kijken of ik nieuwe kan vinden hier in de buurt. Mijn huis in op Kwatta en er zijn genoeg bouwmaterialen winkels in de omgeving.
Mijn broer was vertrokken en ik begon met de inrichting van de woning. Ik koos de laatste kamer links als mijn slaapkamer en de andere kamers konden voorlopig als opbergruimte dienen voor de rest van de spullen die nog in dozen zaten. Toen ik helemaal klaar wel met bezemen en dweilen, zat ik op het balkon te genieten van een bier, toen ik lichtflitsen zag doorschijnen op het balkon. Ik keek in het huis en zag dat het licht van mijn kamer aan het knipperen was. “Nu ook een elektrisch probleem…ai boi.” Ik liep naar de kamer en deed de schakelaar uit en weer aan. Het knipperen stopte. Ik nam een schroevendraaier en popte het deksel van de schakelaar los om te kijken of er 1 of ander loscontact was te zien. Niets. Alles was goed. Misschien zal het liggen aan de fitting van de kamp. Ik had een doos met nieuwe fittings en verving de oude met een nieuwe, zette een nieuwe lamp in en maakte het aan. Alles was nu goed. Toen ik uit de kamer liep om weer naar het balkon te gaan, zag ik dat de stelen van de dweil en de bezem, in tweeën gevouwen waren. “Huh…w.t.f. is dit nu?”, vroeg ik mezelf opeens af. Vanaf dat moment kreeg ik een vreselijk gevoel vanbinnen dat het huis spookt. Ik zocht een shotglaasje en vulde het met rijst en plaatste een staaf wierook erin en maakte het ding aan. Tenminste kon het helpen want op de doos stond er “Devil Out”. Intussen had ik mijn broer opgebeld en hem het heel verhaal verteld over de bezem en de dweil. Volgens mij is hetzelfde gebeurd met de houten stelen van het tuingereedschap. Hij zei me dat hij een vriend heeft die medium is en dat hij voor me zou kunnen kijken of er iets in het huis woont.
Er gebeurde helemaal niets meer nadat wierook had gebrand en ik zou toch moeten wachten op die medium, omdat hij het druk had met werkzaamheden. Intussen had ik mijn draai al gekregen in het huis en elke ochtend liep ik naar de hoek om opgepikt te worden door bedrijfsvervoer. Kwart voor 6 staat de bus al te wachten op de hoek en had ik dus 10 minuten om te lopen van het huis naar de hoek. Maar nu gebeurde dit. Bijna elke dag loop ik naar de hoek toe om opgepikt te worden als ik een ochtend een dame zag komen uit het donkere gedeelte van de weg. Ze was licht van kleur en had loens ogen, maar ik schrok toen ze me bij naam begroette: “Dag Henry”. En zo gauw als ze dat zei, zo gauw liep ze me voorbij. Ik kon niet uit mijn woorden komen omdat ze me echt heeft laten schrikken. Ik keek nog even achterom, maar ze was al weg. Misschien was ze mijn buurvrouw en wie weet, misschien heeft ze mijn naam opgevangen. Maar er was iets vreemds aan haar blik en aan haar uiterlijk die me bij bleef. Maar ik moest me haasten naar de hoek, want de bus kan elk moment langsrijden.
Een dag kwam ik thuis aan en liep het huis binnen regelrecht naar de kamer. De schutter van mijn kamer waren weggehaald en geplaatst op de grond. “Shit…ingebroken”, dacht ik. Ik keek het hele huis door en vond dat alles er nog was. Zelfs het dievenijzer dat aan de buitenkant van het huis was bevestigd, was niet geforceerd. De schutters zijn dus van de binnenkant weggehaald, maar niemand had de sleutels van de woning dan ik alleen. Ik belde mijn broer direct op om haast te maken met die persoon die zou komen kijken, want het wordt gekker met de dag. Ik plaatste de schutters gewoon terug en brandde weer een wierook, maar nu in elke kamer. Maar die avond, toen ik in bed lag om te gaan slapen, gebeurde er iets dat ik me nog lang zal heugen.
Ik was in diepe rust toen de deur van de slaapkamer met een harde klap dichtsloeg. Ik schrok wakker en zag een gedaante zweven naar de schutters die eerder waren weggehaald. De schutters begonnen te rammelen tegen elkaar en het leek er bijna op dat ze stuk zouden gaan, totdat ze plotseling stopte met rammelen. Opeens kwam de gedaante mijn richting op en viel met een smak met het bed. Ik sprong zo snel als ik kon uit het bed en keek nog naar de beweging van de lakens. Het matras kreeg deuken alsof er iemand in lag. Een menselijke stem werd toen duidelijk hoorbaar. Het zei: “papa…papa.” Een oorverdovende gil vulde de kamer en de lakens vlogen van mijn bed af. Ik probeerde nu de kamerdeur open te maken maar het lukte me niet. De deur leek dichtgelast te zijn in het kozijn. Op een onbewaakt moment vloog de deur open en sloeg me hard op mijn neus en ik proefde het bloed op mijn lippen. Ik pakte mijn telefoon en rende de kamer uit en maakte alle lichten aan. Ik belde mijn broer direct op en ik verteld hem dat het nu leven of dood is: “Die medium vriend van je móét hier komen man…NU ALS HET KAN”. Na hem te hebben overgehaald waren ze binnen 2 uurtjes bij mij thuis. Mijn broer schrok toen hij mijn bebloede trui zag en vroeg me wat er is gebeurd. “A doro nak mi in mi fesie man…er is iets in die kamer”, maakte ik hem duidelijk. Die medium begon met een ronde door het huis, maar toen hij in de slaapkamer kwam stopte hij en begon te hoesten. Hij voelde aan zijn keel en zei dat er iets verschrikkelijks is gebeurd. Hij voelde een entiteit die niet kwaadwillig is, maar hij voelde verdriet en pijn. “Wat doe je hier en waarom ben je hier”, vroeg hij in de ruimte. Het medium begon toen dingen te zeggen als: “Je bent doodgegaan op dit bed”, “papa heeft die schutters weggehaald” en nog een tal van dingen die de entiteit aan hem zei. “OH MI GADO JEZUS STA ME BIJ”, schreeuwde het medium opeens. Ik rende direct terug naar de woonkamer en keek vanuit een hoek naar alles wat hij deed en zei in de kamer. “Wat is er…wat zie je”, vroeg mijn broer aan hem. Opeens zei die medium dat die entiteit, die een vrouwspersoon is, bang is voor stokken. Het medium kon opeens niet meer op zijn voeten staan en viel bijna voorover. Mijn broer ving hem op en bracht hem naar de woonkamer. “Er is iets gebeurd in dit huis en het beste advies dat ik je kan geven is ‘verhuizen’”, zei ik opeens. Er is nog een entiteit die hier in het huis is, maar die is een zeer slechte en heeft kwade bedoelingen met mij. Die medium wist te vertellen dat ik gevoelig ben voor die slechte entiteit, omdat ik pas ben gescheiden en hij gaat gebruik maken van mijn emoties om kwaad te doen. Net toen hij dat zei, hoorden we dat alles in de slaapkamer begon op te schuiven. “Ze is onrustig…die geest…ze zegt me dat ze je heeft gegroet als je naar de hoek loopt…is dat zo”, vroeg hij opeens. Ik schrok en begon te stotteren, maar kon helemaal niet uit mijn woorden komen. Ik wist vanaf het moment dat ik haar had gezien op straat, dat er iets niet goed is. “Ze komt van een rustige plaats, waar ze vroeger gewoond heeft hier in de straat, maar dit huis was het huis van haar vader”, zei hij. “Ze is vermoord door haar eigen vader, gewurgd tot de dood en hij heeft een stok gebruikt om…om…zijn eigen wandelstok…om…shit…wat heeft die man gedaan”, schreeuwde het medium opeens. “Je moet verhuizen van hier…de plek is bedoezeld, maar ik zal proberen haar naar het licht te brengen”, zei hij.
Hij vertelde mij in mijn oor wat die vader met de stok heeft gedaan. Het is te gruwelijk om te beschrijven. Hij kon niet achter de naam komen, maar het begon wel met een M. Een entiteit was aanwezig toen dit alles gebeurde en die heeft bezit van dit huis en kan ook invloed hebben gehad op hetgeen is gebeurd met die vader. Ik ben intussen verhuisd en heb een rustig huis gevonden zonder geestelijke aanvallen of entiteiten die werede zijn. Jammer voor die dame. Later begreep ik dat ze werkelijk verder op in de straat werkte en een kweekje was van die mevrouw aldaar. Jammer, ze was een jonge dame met het downsyndroom. Moge haar ziel nu in vrede rusten.