Laat me je meenemen naar een tijd, 33 jaar geleden. Ik was toen pas twaalf en we woonden ver buiten de stad, wat ze hier ‘boiti’ noemen. Het was een afgelegen plek, ver verwijderd van de glinsterende lichten en het gemak van de stad.
Mijn stiefvader had een bijbaan – hij was de man die hielp bij Hindoestaanse huwelijken. Hij zorgde ervoor dat alles op rolletjes liep tijdens de huwelijksrituelen. Deze keer werd hij gevraagd om te assisteren bij een huwelijk. We waren niet op het feest, omdat de afstand te groot was en we geen auto hadden.
Zijn taak zou eindigen rond 1 uur ’s nachts, wanneer de rituelen voorbij waren en het feest kon beginnen. Maar die nacht keerde hij niet terug. Het voelde vreemd, alsof er onheil in de lucht hing. Mijn moeder maakte me rond 5 uur ’s ochtends wakker en vertelde me om te gaan kijken waar hij bleef. Ik kon zien dat ze bezorgd was, dat ze de hele nacht niet had geslapen, en ik voelde gewoon dat er iets helemaal mis was.
Dus pakte ik mijn fiets en begon in het donker aan de route naar het feestadres. Na een tijdje zag ik de vertrouwde gevel van de Chinese winkel, en onder het afdakje stond zijn fiets. Maar wat me echt verbaasde, waren twee kleine jongens die daar waren. Ze renden snel weg toen ze me zagen. Nu, ik had eerder met het bovennatuurlijke te maken gehad, dus ik was niet meteen geschokt.
Ik stopte bij mijn stiefvader, die lag te slapen op een bankje. Toen ik hem wakker maakte, keek hij me aan met een vreemde blik in zijn ogen. Hij maakte een raar geluid – “huuuuh.” Ik deed alsof ik het niet hoorde, want ik wist wat er was gebeurd. Ik wilde gewoon naar huis.
Ik zei tegen hem dat hij voor me uit moest fietsen. Maar er was iets heel vreemds. Terwijl we terug naar huis reden, maakte hij voortdurend dat rare geluid, “huuu.” Het voelde alsof iets hem in de greep had.
Eenmaal thuis, vertelde hij ons wat er was gebeurd. Hij had het gevoel dat hij zwaarder moest trappen, en op een gegeven moment kon hij de weg niet meer zien. Hij keerde keer op keer terug naar een brug, fietste naar de winkel en weer terug. Urenlang ging dit door, tot hij volkomen uitgeput was en uiteindelijk van zijn fiets stapte, om op het bankje te gaan liggen.
Mijn moeder zocht hulp, en na een paar dagen keerde hij weer terug naar zijn normale zelf. Wat bleek, twee entiteiten hadden met hem gespeeld door achterop zijn fiets te springen en hem doelloos heen en weer te laten rijden, ergens tussen onze wereld en de hunne.
Dit onverklaarbare voorval zou ons leven voor altijd veranderen. Wat wilden die entiteiten? Hoe zou deze gebeurtenis onze levens en relatie beïnvloeden? Die vragen zouden nooit helemaal beantwoord worden.
Ingezonden door Anoniem
Creatief Recht: ML
#Mysterie #Bovennatuurlijk #FamilieGeheim #Entiteiten #Bakroe #Baaku #Bakoo