Wanneer Mariska haar zoontje Alex in de avond over haar schouder draagt, hoort ze de waarschuwing van een oud vrouwtje te laat. Wat het kind zag, volgde hen naar huis. Gebaseerd op Surinaamse folklore over kinderen die “te open” zijn voor de nacht.
Kijk niet achterom Meer lezen »
Wanneer de familie Betterson vertrekt naar Curaçao voor de feestdagen, blijft hun dochter Mavis alleen achter in het huis aan de Sierpalmstraat. In haar poging alles netjes achter te laten, vergeet ze één oude waarschuwing uit de Surinaamse folklore: laat je bed nooit strak opgemaakt achter. Want soms… komt wat rust zoekt, niet meer alleen in dromen.
Het Huis aan de Sierpalmstraat Meer lezen »
In dit aangrijpende paranormale verhaal reist Jair Samuels terug naar Para, Suriname, voor de begrafenis van zijn oma. Wat begint als rouw, verandert langzaam in een spirituele reis vol visioenen, dromen en mysterieuze ontmoetingen op het erf van een oude plantage. Een verhaal over slavernij, familiegeesten en de roep van het verleden.
De Oproep van Oma – Het Verhaal van Jair Samuels Meer lezen »
Ik heb dit heel lang voor mezelf gehouden en ik denk dat wij allemaal als familie zwijgen over hetgeen dat was gebeurd. Niet dat we het met elkaar hadden afgesproken om hier nooit mee de buitenwereld te betreden, het was volgens mijn zeggen een ongeschreven regel waar we ons allemaal aan probeerden te houden. Want
De Dorst van de Doden Meer lezen »
Introductie Goedendag, lieve lezers. Mijn naam is Roos en ik wil graag mijn verhaal met jullie delen. Dit verhaal speelt zich af in het jaar 2018, toen ik in het ziekenhuis lag voor een niersteen-kijkoperatie. De Eerste Dag De eerste dag verliep zonder problemen (in de ochtend). Maar ’s avonds moest ik naar het toilet.
Een Nacht vol Onrust: Mijn Ervaringen in het Ziekenhuis Meer lezen »
We waren thuis gezellig aan het barbecueën toen mijn oom plotseling voorstelde om buiten de stad te overnachten. Hij was een vasthoudend persoon, vooral na een paar drankjes. Hij stond erop dat we nog diezelfde avond de stad uit zouden gaan, hoewel het al half één ’s nachts was. Welk oord zou op dat tijdstip
Een Onheilspellende Nacht bij Colakreek: Een Verhaal van Mysterie en Angst Meer lezen »
Een jaar of 5 geleden raakten we betrokken bij een onderzoek met als doel het opzetten van een transmissielijn die diagonaal aan twee wegen moest worden verbonden. Maar tussen de wegen bevond zich natuurlijk een groot stuk bos. We vormden een team van 7 man, elk met zijn specialiteit en eigen onderzoek naar bodemgesteldheid, flora
Ontmoeting met Bosgeesten: Een Onderzoeksexpeditie Onthult Oerwoudmysteries Meer lezen »
Goede dag Spuku Tori en alle lezers. Ik wil al heel lang mijn verhaal met jullie delen. Mijn naam is Denise, en ik ben een dame van boven de 40 jaar. Na het lezen van alle gebeurtenissen in de verhalen hier op Spuku Tori, besloot ik om mijn verhaal publiekelijk te delen. Mijn verhaal begint
De Mystieke Ontmoeting bij de L.D. Aksel School Meer lezen »
Ik was ongeveer zes jaar oud toen mij iets raars overkwam. Ik heb het nu wel een plek gegeven, maar dat neemt niet weg dat ik het me nog goed herinner. Ik denk er nog vaak aan, omdat ik niet weet wie of wat dat was. Mijn naam is Mavis. Toen ik vier jaar oud
Ontmoetingen in het Spookachtige Bos Meer lezen »
Elke avond, verlangend naar een nieuw verhaal, voelde ik me geroepen om mijn eigen verhaal met jullie te delen. Alhoewel ‘verhalen’ een gepaste term zou kunnen zijn, zal ik me vandaag beperken tot één verhaal. Wie ben ik? Ik ben Mireille, en ik wil beginnen met mijn kindertijd. Opgegroeid aan de ‘Orvistraat’ in het Flora
Dans met het Onzichtbare: Een Onthullend Verhaal van Mireille Meer lezen »
Ik had een huurhuisje gevonden in de omgeving van het Marowijne project en woonde daar voor een korte tijd op mezelf. Het was voor mij de allereerste keer dat ik op mezelf wilde gaan wonen. Mijn naam is Nathalie M. Het huis had 3 slaapkamers en een heel leuk achtererf. De schutting van mijn rechterburen
Het Huurhuisje op Marowijne Project: Een Huiveringwekkend Verhaal Meer lezen »
Ik heb vroeger een tijdlang in de Bonairestraat gewoond, helemaal aan het einde. Nadat we zijn verhuisd vanwege de gebeurtenissen die we hebben meegemaakt, is het huis gesloopt. Ik had nooit eerder zoiets meegemaakt, en het was onverklaarbaar voor mij en een traumatische ervaring voor mijn gezin, die bijna tot de dood van mijn jongste
De Azema van de Bonairestraat: Een Onverklaarbaar Trauma Meer lezen »
