Ik heb vroeger een tijdlang in de Bonairestraat gewoond, helemaal aan het einde. Nadat we zijn verhuisd vanwege de gebeurtenissen die we hebben meegemaakt, is het huis gesloopt. Ik had nooit eerder zoiets meegemaakt, en het was onverklaarbaar voor mij en een traumatische ervaring voor mijn gezin, die bijna tot de dood van mijn jongste […]
De Azema van de Bonairestraat: Een Onverklaarbaar Trauma Meer lezen »
Het was een zware tijd voor iedereen hier in Suriname. Dit speelde zich af in de jaren 90, toen een zware inflatie het land trof. Alles werd duurder, en op een gegeven moment verloor mijn man zijn baan, en moesten we de eindjes aan elkaar zien te knopen met slechts één salaris. Het was een
De Onverklaarbare Vriend: Een Mysterieus Geval in Suriname Meer lezen »
Hallo lezers. Na veel overweging heb ik besloten dat het tijd is om mijn verhaal met jullie te delen. Mijn naam is Rachelle Z, maar jullie mogen me gewoon Rach noemen. Van jongs af aan voelde ik een aantrekkingskracht tot het paranormale. Ik trok me altijd al terug van mijn leeftijdsgenoten op school en thuis.
Het Paranormale Pad van Verpleegkundige Rachelle Z Meer lezen »
Ik woon in de Mijnhooplaan, en wat ik heb meegemaakt, is eigenlijk de oorzaak van veel problemen op die hoek: de kruising van de Franchepanestraat en de Brokopondolaan. Van nature ben ik een nuchter persoon en ben ik nooit echt bang geweest voor verhalen over spoken of geesten. Ik werkte in een Hotel & Casino
Na de ontdekking van knobbels in mijn borst, bezocht ik mijn huisarts. Ik werd doorverwezen naar Halfhide en Hofwijcks voor een scan. Toen ik met de resultaten terugkeerde naar mijn huisarts, stuurde hij me direct door naar een specialist. Niet veel later werd ik opgenomen in het Academisch Ziekenhuis om de knobbels te laten verwijderen.
Ontmoeting met het Ongrijpbare: De Dwalende Zuster in het Ziekenhuis Meer lezen »
Ik ben Avinash, en ik werk als ICT-er in een bekend ziekenhuis in Suriname. Mijn taak is het onderhouden en repareren van apparatuur die wordt gebruikt in de operatiekamer. Als je me een paar jaar geleden had verteld dat ik mijn dagen zou doorbrengen in een ziekenhuis, zou ik je waarschijnlijk uitgelachen hebben. Maar het
De Duistere Ontmoeting: Een ICT-er’s Bizarre Ervaring in het Ziekenhuis Meer lezen »
Dit verhaal zal me mijn hele leven bijblijven. Daarom ben ik naar Nederland verhuisd. Wonden kunnen helen, maar littekens blijven. Ik was net 24 jaar oud, getrouwd en had één dochter. Wij runden een cafetaria in Zorg en Hoop, waar ik de leiding had. Mijn moeder bakte van huis uit heerlijke ‘bojo’s’ en ‘pom’ voor
Littekens van het Onzichtbare: Een Verhaal van Familie, Magie en Overleven Meer lezen »
In het jaar 2006 belandde ik op de Intensivecareafdeling van het Academisch Ziekenhuis hier in Suriname. Ik kan me nog een aantal dingen herinneren van voor het ongeluk, maar toen ik eenmaal in coma raakte, werd alles zwart. Het leek alsof alles om me heen tot stilstand kwam zonder dat ik me er bewust van
De Duistere Entiteit: Mijn Bizarre Strijd op de IC Meer lezen »
Ze keek me aan met haar onschuldige vreugdevolle blik en herhaalde de zin weer: “Mama, ik heb papa echt gezien. Echt waar mama.” Ik tilde haar op en aaide over haar bolletje, “ik mis papa ook Jelaisa… wij allemaal missen papa heel erg.” Ik kon de tranen niet meer inhouden en liet ze de vrije
Mijn Trouwring: Een Verhaal van Verdriet en Loslaten Meer lezen »
Het was vakantietijd, en samen met familieleden maakten we een trip naar Republiek. We waren op weg om de rest van de familie te ontmoeten, omdat ze een dag eerder naar Republiek waren vertrokken. Mijn naam is Ron, en dit verhaal speelde zich af in Republiek, om precies te zijn, op 23 oktober 2010. Deze
Weton Djankep: Het kwam met ons mee vanuit Republiek Meer lezen »
Mijn naam is Lucy en woonde voor een korte tijd aan de Stoelmanstraat, dicht bij de brug van de Gongrijpstraat. Het was een onrustige avond, en de slaap leek ver te zoeken. Ik kon gewoon niet slapen. Om drie uur ’s ochtends kon ik niet langer in bed liggen woelen. In plaats daarvan besloot ik
Huis Stoelmanstraat: Ontmoeting met het Ongewone Meer lezen »
Mirjam was 12 jaar toen haar moeder haar iets wilde vertellen over tante Wilma. “Mirjam, haal even dat fotoalbum uit het dressoir, ik moet je iets laten zien,” zei mama Dani. Danielle van der Weert is haar naam, en Mirjam is haar enige dochter. Ze woonden aan de Peu et Contentstraat, dicht bij de creche
Het Geschenk: Tante Wilma’s Bijzondere Cadeau aan Mirjam Meer lezen »