Ik woon nu al zeker 5 jaar op het adres van de woning die mijn man en ik hebben gehuurd van een makelaarsbureau. Ik heet Eugenia en ben moeder van 2 kinderen. Ik zal de straatnaam niet noemen vanwege privacyredenen. ‘Mi no wan kon in probleem nanga den f’siti f’mi’ (ik wil geen problemen met […]
De Bezeten Woning: Een Surinaamse Strijd Tegen Het Onzichtbare Meer lezen »
Ik weet niet veel over de geschiedenis van een bekend gebouw in Suriname, maar ik weet wel dat het er spookt. Soms brengen bepaalde plaatsen ongeluk en pech op het geestelijke vlak. Soms is het duidelijk dat bepaalde dingen in het leven, en misschien zelfs op je werk, niet gaan zoals jij dat zou willen.
Spookachtige Bekentenissen: Mijn Modewinkelervaring in een Oud Gebouw in Suriname Meer lezen »
Ik stond bij de wasbak mijn tanden te poetsen toen de deur van de badruimte opeens openging. “Wat is dit nou?”, dacht ik in mezelf. Ik ben iemand die niet gemakkelijk bang wordt van paranormale dingen. “Deze dingen zullen me toch geen kwaad doen, waarom zou ik dan angstig moeten worden van ze,” zei ik
Gevangen in het Onzichtbare: Een Strijd tegen het Paranormale Meer lezen »
In 2006, te midden van de mysterieuze Brownsberg, ontspon zich een verhaal dat diep doordrong in de onbekende regionen van het bovennatuurlijke. Het was een excursie die mijn vader voor ons had georganiseerd, en ja, hij was ook onze docent. De ochtend van onze tocht brak aan met stortregens terwijl we om 6:30 uur vertrokken.
Schaduwen van de Brownsberg: Een Excursiereis in 2006 Meer lezen »
Mijn verhaal speelt zich af ongeveer 24 jaartjes geleden. Ik was toen 16 jaar en had een vaste route naar huis. Omdat mijn huis een beetje verafgelegen in Charlesburg zit, Mispellaan, vond ik het lopen in de Spathodelaan het beste omdat er genoeg schaduw is. Velen zullen de naam niet kennen, maar als ik zeg
Onverklaarbare Ontmoetingen in de Duistere Straten van Charlesburg Meer lezen »
Goede dag Spuku Tori en alle lezers. Ik wil al heel lang mijn verhaal met jullie delen. Mijn naam is Denise, en ik ben een dame van boven de 40 jaar. Na het lezen van alle gebeurtenissen in de verhalen hier op Spuku Tori, besloot ik om mijn verhaal publiekelijk te delen. Mijn verhaal begint
De Mystieke Ontmoeting bij de L.D. Aksel School Meer lezen »
Elke avond, verlangend naar een nieuw verhaal, voelde ik me geroepen om mijn eigen verhaal met jullie te delen. Alhoewel ‘verhalen’ een gepaste term zou kunnen zijn, zal ik me vandaag beperken tot één verhaal. Wie ben ik? Ik ben Mireille, en ik wil beginnen met mijn kindertijd. Opgegroeid aan de ‘Orvistraat’ in het Flora
Dans met het Onzichtbare: Een Onthullend Verhaal van Mireille Meer lezen »
Ik heb vroeger een tijdlang in de Bonairestraat gewoond, helemaal aan het einde. Nadat we zijn verhuisd vanwege de gebeurtenissen die we hebben meegemaakt, is het huis gesloopt. Ik had nooit eerder zoiets meegemaakt, en het was onverklaarbaar voor mij en een traumatische ervaring voor mijn gezin, die bijna tot de dood van mijn jongste
De Azema van de Bonairestraat: Een Onverklaarbaar Trauma Meer lezen »
De Duistere Avond Beste lezers van Spuku Tori, ik heb ook een verhaal. Het speelde zich af toen ik op mijn achttiende in een klein stenen huis woonde in een zijstraat nabij Weg naar Zee. Ik woonde daar met mijn moeder en broers. Het huis was bescheiden, met slechts één grote slaapkamer en een balkon.
De Duistere Avond: Een Nacht vol Mysterie Meer lezen »
Het was die straat tussen de twee begraafplaatsen. Ik ken de naam niet, maar het was voor mij de makkelijkste en snelste route om bij de Bindastraat te komen. Ik heb dingen gezien die ik niet kan plaatsen, maar ik denk wel dat ik een oorzaak kan aanwijzen waarom ik denk dat er iets aan
De Weg Van De Begraafplaats Meer lezen »
