Na de ontdekking van knobbels in mijn borst, bezocht ik mijn huisarts. Ik werd doorverwezen naar Halfhide en Hofwijcks voor een scan. Toen ik met de resultaten terugkeerde naar mijn huisarts, stuurde hij me direct door naar een specialist. Niet veel later werd ik opgenomen in het Academisch Ziekenhuis om de knobbels te laten verwijderen. […]
Ontmoeting met het Ongrijpbare: De Dwalende Zuster in het Ziekenhuis Meer lezen »
Er was een moment in mijn leven waarop ik dagelijks het St. Vincentius Ziekenhuis bezocht, waar mijn oom was opgenomen vanwege darmproblemen. Het was vrijdag 12 maart 1999, een dag die voor eeuwig in mijn geheugen gegrift staat. Mijn naam is Chelle. Ik arriveerde op die betreffende dag ruim een uur te vroeg voor mijn
De Sinistere Ontmoeting bij het St. Vincentius Ziekenhuis Meer lezen »
Ik ben Avinash, en ik werk als ICT-er in een bekend ziekenhuis in Suriname. Mijn taak is het onderhouden en repareren van apparatuur die wordt gebruikt in de operatiekamer. Als je me een paar jaar geleden had verteld dat ik mijn dagen zou doorbrengen in een ziekenhuis, zou ik je waarschijnlijk uitgelachen hebben. Maar het
De Duistere Ontmoeting: Een ICT-er’s Bizarre Ervaring in het Ziekenhuis Meer lezen »
In het jaar 2006 belandde ik op de Intensivecareafdeling van het Academisch Ziekenhuis hier in Suriname. Ik kan me nog een aantal dingen herinneren van voor het ongeluk, maar toen ik eenmaal in coma raakte, werd alles zwart. Het leek alsof alles om me heen tot stilstand kwam zonder dat ik me er bewust van
De Duistere Entiteit: Mijn Bizarre Strijd op de IC Meer lezen »
Het was toen ik veertien jaar oud was, een tijd die ik me nog goed herinner. We waren net verhuisd en hadden ons intrek genomen in een gloednieuw verkavelingsproject. De buurt was nog niet drukbevolkt, en er gingen tal van verhalen rond over vreemde gebeurtenissen in dat gebied. Wat ik zelf meemaakte, begon echter al
Het Mysterieuze Nachtelijke Paard: Een Onverklaarbaar Avontuur Meer lezen »
Het is een verhaal dat ik met jullie wil delen, een ervaring die me nog steeds bijblijft. Het draait allemaal om een persoon die ooit deel uitmaakte van een Jaran Kepang-dansgroep. Om zijn privacy te beschermen, zal ik hem hier ‘Samier’ noemen. Jaran Kepang is een traditionele Javaanse dans- en toneelvorm die is meegekomen met
De Verborgen Strijd: Het verzoek van de geest Meer lezen »
Ongeveer tien jaar geleden, gebeurde er iets heel vreemds bij mij thuis. Vreemde gebeurtenissen waren geen zeldzaamheid in mijn huis, en dit was slechts een van de vele bizarre ervaringen die ik heb meegemaakt. Onze familie verspreidt zich over heel Suriname. Op een avond kregen we bezoek van de oom van mijn vader, vergezeld door
Het Omineuze Verhaal van de Schreeuwende Uil en het Spelende Poppetje Meer lezen »
Ik was ooit iemand die helemaal niet geloofde in geesten of gerelateerde onderwerpen. Op gezellige feestjes of tijdens uitstapjes buiten de stad kwamen vaak spookverhalen ter sprake. Ik keek met enige verbazing naar de mensen die erin geloofden, zelfs als het waargebeurde verhalen waren. “OMG, wat een overdreven verhalen,” dacht ik vaak. Maar ik heb
De Waktiman: Op Zoek Naar Onderdak in Suriname Meer lezen »
Mijn naam is Lucy en woonde voor een korte tijd aan de Stoelmanstraat, dicht bij de brug van de Gongrijpstraat. Het was een onrustige avond, en de slaap leek ver te zoeken. Ik kon gewoon niet slapen. Om drie uur ’s ochtends kon ik niet langer in bed liggen woelen. In plaats daarvan besloot ik
Huis Stoelmanstraat: Ontmoeting met het Ongewone Meer lezen »
Mirjam was 12 jaar toen haar moeder haar iets wilde vertellen over tante Wilma. “Mirjam, haal even dat fotoalbum uit het dressoir, ik moet je iets laten zien,” zei mama Dani. Danielle van der Weert is haar naam, en Mirjam is haar enige dochter. Ze woonden aan de Peu et Contentstraat, dicht bij de creche
Het Geschenk: Tante Wilma’s Bijzondere Cadeau aan Mirjam Meer lezen »
Tot mijn tiende levensjaar woonde ik letterlijk diep verscholen in het bos, ver verwijderd van de hoofdweg. Ons huis was niet gemakkelijk te bereiken omdat er een school tussen ons en de hoofdweg lag. Hoewel we wel een eigen weg hadden, was deze lang en mondde uit in een andere zandweg. Om sneller thuis te
Het Huilende Meisje: Ma, hemke ko bachalo Meer lezen »
Iets onheilspellends dat ik heb meegemaakt in Creola. Het gebeurde na een wandeling in Saramacca met mijn ouders en mijn ex. Het was al donker, rond 19.00 uur als ik me niet vergis. Op weg naar huis, waar die kapotte brug zich bevond, merkte ik in het duister van het bos een spookachtige, spierwitte, mannelijke
Bezocht door het Onzichtbare: Een Huiveringwekkend Paranormaal Avontuur in Creola Meer lezen »
