Het was toen ik veertien jaar oud was, een tijd die ik me nog goed herinner. We waren net verhuisd en hadden ons intrek genomen in een gloednieuw verkavelingsproject. De buurt was nog niet drukbevolkt, en er gingen tal van verhalen rond over vreemde gebeurtenissen in dat gebied. Wat ik zelf meemaakte, begon echter al […]
Het Mysterieuze Nachtelijke Paard: Een Onverklaarbaar Avontuur Meer lezen »
Het is een verhaal dat ik met jullie wil delen, een ervaring die me nog steeds bijblijft. Het draait allemaal om een persoon die ooit deel uitmaakte van een Jaran Kepang-dansgroep. Om zijn privacy te beschermen, zal ik hem hier ‘Samier’ noemen. Jaran Kepang is een traditionele Javaanse dans- en toneelvorm die is meegekomen met
De Verborgen Strijd: Het verzoek van de geest Meer lezen »
Ongeveer tien jaar geleden, gebeurde er iets heel vreemds bij mij thuis. Vreemde gebeurtenissen waren geen zeldzaamheid in mijn huis, en dit was slechts een van de vele bizarre ervaringen die ik heb meegemaakt. Onze familie verspreidt zich over heel Suriname. Op een avond kregen we bezoek van de oom van mijn vader, vergezeld door
Het Omineuze Verhaal van de Schreeuwende Uil en het Spelende Poppetje Meer lezen »
Ik was ooit iemand die helemaal niet geloofde in geesten of gerelateerde onderwerpen. Op gezellige feestjes of tijdens uitstapjes buiten de stad kwamen vaak spookverhalen ter sprake. Ik keek met enige verbazing naar de mensen die erin geloofden, zelfs als het waargebeurde verhalen waren. “OMG, wat een overdreven verhalen,” dacht ik vaak. Maar ik heb
De Waktiman: Op Zoek Naar Onderdak in Suriname Meer lezen »
Ze keek me aan met haar onschuldige vreugdevolle blik en herhaalde de zin weer: “Mama, ik heb papa echt gezien. Echt waar mama.” Ik tilde haar op en aaide over haar bolletje, “ik mis papa ook Jelaisa… wij allemaal missen papa heel erg.” Ik kon de tranen niet meer inhouden en liet ze de vrije
Mijn Trouwring: Een Verhaal van Verdriet en Loslaten Meer lezen »
Het was vakantietijd, en samen met familieleden maakten we een trip naar Republiek. We waren op weg om de rest van de familie te ontmoeten, omdat ze een dag eerder naar Republiek waren vertrokken. Mijn naam is Ron, en dit verhaal speelde zich af in Republiek, om precies te zijn, op 23 oktober 2010. Deze
Weton Djankep: Het kwam met ons mee vanuit Republiek Meer lezen »
We verbleven in ons ouderlijke huis met nog vele andere familieleden en hunkerden ernaar om ons eigen huisje te hebben. In 2002 besloten mijn man en ik, samen met ons driejarige dochtertje, te verhuizen naar een huurhuis aan de Andijviestraat in Charlesburg. Het was een pand met twee verdiepingen. Boven woonde de verhuurder, die in
Het Vreemde Huis aan de Andijviestraat Meer lezen »
Het jaar was 2016 en het nieuws over de lichten aan de lucht ging als een lopend vuurtje door Commewijne. Ik ben Roes. M. Tot op de dag van vandaag blijft het een raadsel wat voor wezens mij die nacht bezochten. Ik lag rustig in bed en dommelde langzaam weg. Mijn slaapkamerraam stond zoals altijd
Mysterieuze Nachtelijke Ontmoeting: Buitenaardse Bezoekers? Meer lezen »
Mijn naam is Lucy en woonde voor een korte tijd aan de Stoelmanstraat, dicht bij de brug van de Gongrijpstraat. Het was een onrustige avond, en de slaap leek ver te zoeken. Ik kon gewoon niet slapen. Om drie uur ’s ochtends kon ik niet langer in bed liggen woelen. In plaats daarvan besloot ik
Huis Stoelmanstraat: Ontmoeting met het Ongewone Meer lezen »
Mirjam was 12 jaar toen haar moeder haar iets wilde vertellen over tante Wilma. “Mirjam, haal even dat fotoalbum uit het dressoir, ik moet je iets laten zien,” zei mama Dani. Danielle van der Weert is haar naam, en Mirjam is haar enige dochter. Ze woonden aan de Peu et Contentstraat, dicht bij de creche
Het Geschenk: Tante Wilma’s Bijzondere Cadeau aan Mirjam Meer lezen »
Ik schreef in een eerder verhaal dat we midden in het bos woonden, ver verwijderd van de hoofdweg. Ik was helemaal weg van het bos en nogal mensenschuw. Als er bezoek kwam, vluchtte ik altijd het bos in. Mijn moeder had mij wel nadrukkelijk gewaarschuwd tot hoever ik het bos in kon gaan, en daar
Mijn Kindertijd in het Bos: Een Paranormale Ervaring Die Ik Nooit Ben Vergeten Meer lezen »
Tot mijn tiende levensjaar woonde ik letterlijk diep verscholen in het bos, ver verwijderd van de hoofdweg. Ons huis was niet gemakkelijk te bereiken omdat er een school tussen ons en de hoofdweg lag. Hoewel we wel een eigen weg hadden, was deze lang en mondde uit in een andere zandweg. Om sneller thuis te
Het Huilende Meisje: Ma, hemke ko bachalo Meer lezen »
